Bijna 10 procent van de Nederlanders van 12 jaar en ouder is maandelijks of vaker als sportvrijwilliger actief. Dit artikel is onderdeel van een reeks verhalen over sportvrijwilligers in de Noordoostpolder, die zich onbaatzuchtig voor hun vereniging inzetten. Ter inspiratie, want veel sportclubs zitten te springen om vrijwilligers. Deel 2: Erik Hellendoorn van AV NOP.
Meer een doener
Erik Hellendoorn is gewend aan leidinggeven. Eerst als eigenaar van ’t Voorhuys, nu als voorzitter van AV NOP. Altijd hanteerde hij dezelfde stijl. ‘Ik ben niet iemand, die op afstand bestuurt. Ik laat vaak m’n gezicht zien, heb een verbindende rol. Eigenlijk ben ik meer een doener dan een bestuurder.’
Hij mag dit jaar 70 worden, dat wil niet zeggen dat Erik Hellendoorn achterover leunt. Als voorman van een grote atletiekclub komt er veel op hem af. Vaak is hij in zijn hoofd met de club bezig, een paar keer per week is hij op de Bosbaan. Hij schat, dat hij vijftien tot twintig uur per week voor de club in de weer is. Komt bij dat hij veel tijd besteedt aan zijn elf kleinkinderen. Nee, de bekende Emmeloorder hoeft zich niet te vervelen. ‘Ik moet mezelf soms tot de orde roepen: laat dat werk eens even liggen. Dat zegt mijn vrouw ook wel eens. Met een nieuwsbrief bijvoorbeeld kan ik zomaar een hele dag bezig zijn.’
Onkruid wieden
Voor Erik Hellendoorn stond al lang vast, dat hij na zijn pensioen een maatschappelijke taak zou gaan vervullen bij de voetbal of atletiek. Het werd AV NOP. Hij stapte in op een moment, dat het bestuur flink onderbezet was. Nu staat het er een stuk beter voor. ‘Vooral in het begin, vijf jaar geleden, werd ik voor elk wissewasje gebeld, maar ik ben niet van de stichting Korrelatie.’ Op één vacature na is het bestuur compleet. ‘De club draait best goed’, vindt Hellendoorn, die graag de handen uit de mouwen steekt: helpen onkruid wieden of terrastegels schoonspuiten. ‘Deed ik in ’t Voorhuys ook: de stoelen in de Beurszaal klaarzetten. Wist ik tenminste zeker, dat ze recht stonden.’
Als voorzitter van een sportclub wordt van je verwacht, dat je ervoor zorgt dat alles bij de club goed reilt en zeilt. ‘Maar wat is goed? Als niemand moppert, maar dat is een lastige opgave.’ Hellendoorn kent niet elk lid bij naam, maar als er wat is moeten ze hem weten te vinden. ‘Dat is misschien wel het belangrijkste: er zijn.’ Financieel is er geen vuiltje aan de lucht en over het aantal vrijwilligers klaagt Hellendoorn ook niet. Wel maakt hij zich lichtelijk zorgen over het aantal leden. ‘Dat zijn er meer dan 700 geweest. Nu zijn het er 500. Dat aantal moet niet verder wegzakken.’
Tweede aandachtspunt: het tekort aan trainers. ‘Daar focussen we ons als bestuur op. Of we moeten eigen mensen opleiden of we moeten goede trainers van buiten aantrekken. Je lost het niet van de ene op de andere dag op. Dit probleem speelt al zolang ik voorzitter ben.’ Hellendoorn constateert, dat veel mensen het niet zien zitten. ‘Omdat je als trainer structureel aan de beurt bent, vaak twee keer per week. We krijgen het nog niet rond. Veel mensen zijn huiverig voor de verplichtingen, het is een lastig verhaal. En het zal de tijd zijn: iedereen is druk met van alles.’
Versleten toplaag
Voor de atletiekclub wordt 2024 een memorabel jaar, want vanaf de zomer gaat de accommodatie op de schop. Na de NK meerkamp voor junioren begin juni, die AV NOP organiseert, wordt de versleten toplaag vervangen en worden er twee banen aan de huidige zes toegevoegd. De atletiekunie heeft verder de kooi voor kogelslingeren afgekeurd en geconstateerd dat enkele voorzieningen voor andere technische onderdelen tekort schieten. ‘AV NOP wil per se NK’s blijven organiseren. We hebben in het verleden aangetoond, dat we dat goed kunnen’, aldus Hellendoorn. ‘Die grote evenementen zijn goed voor de club en voor de uitstraling van de Noordoostpolder.’
Erik Hellendoorn kijkt altijd uit naar wedstrijden als de NK meerkamp of andere door de vereniging georganiseerde loopactiviteiten. ‘In aanloop naar zulke evenementen moet altijd heel veel gebeuren, maar als het zover is, geniet ik er enorm van.’ Net zo goed als hij een goede bestuursvergadering kan waarderen. ‘Samen discussiëren, problemen oplossen: dan merk je, dat je niet de enige bent die zich druk maakt.’ Ook prachtig: de groepen klussers en schoonmakers, die de accommodatie onderhouden. ‘Elke maandag zijn er tien fanatieke schoonmakers bezig. Fantastisch. De klussers, onder wie elektriciens en schilders, pakken elke klus op. Die mensen zijn echt goud waard.’
Het kan altijd beter, maar ook slechter: Erik Hellendoorn telt zijn zegeningen. ‘AV NOP is een mooie vereniging met veel mooie vrijwilligers.’ Volgend jaar mei loopt zijn tweede termijn als voorzitter af. Dan heeft hij zes jaar voorzitterschap achter de rug. ‘Als we de renovatie van de baan tot een goed eind brengen, zit mijn taak als voorzitter erop. Ik denk, dat ik wel lid van de loopadviescommissie blijf. Nee joh, ik ben niet onmisbaar. Dat is niemand. Als ik wegval, pakt iemand anders die taak op. Zou niet best zijn als dat niet zo was.’
Harry de Ridder