Sportambassadeurs Noordoostpolder

Noordoostpolder is de bakermat van een aantal sporters, die het stuk voor stuk ver hebben geschopt. Ze zijn nationaal of zelfs internationaal bekend óf ze zijn op weg dat te worden; sommigen hebben hun loopbaan beëindigd. 

Eén ding hebben ze allemaal gemeen: ze zijn een voorbeeld voor alle sporters in en rond de Noordoostpolder. Ze inspireren, zijn rolmodel, maken ons trots. Ze  zijn onze sportambassadeurs.

Dani Visser (09-07-2001) – Emmeloord

Dani Visser is een bekende e-sporter. Hij is sinds 2018 lid van Team (Ruud) Gullit. In hetzelfde jaar won Visser, toen 17 jaar, in dienst van De Graafschap de eDivisie op de PlayStation 4. Het kampioenschap was een enorme stunt, die zijn doorbraak betekende. Nadat De Graafschap uit de eredivisie degradeerde, stapte Visser over naar AZ.

Internationaal timmert Dani Visser ook aan de weg. Hij was international van e-Oranje, kwalificeerde zich voor de e-Champions League en deed mee aan de FIFA World Cup. Op YouTube is Dani Visser een ster. Zijn kanaal telt 120.000 (!) volgers. Per week besteedt hij tientallen uren aan gamen en het bedenken en maken van content voor zijn YouTube-kanaal.

Corinne Nugter (28-3-1992) - Emmeloord

Zevenvoudig (van 2013 tot en met 2019) Nederlands kampioen discuswerpen en eenmaal nationaal kampioen kogelstoten indoor. Ze wierp de discus in 2018 in Heerhugowaard net over de 60 meter (60,02), haar persoonlijke record. In 2009 werd Nugter gekozen tot Sportvrouw van het Jaar van de gemeente Noordoostpolder.
Deed mee aan EK's en WK's (kwalificaties), was één keer van de partij op de Fanny Blankers-Koen Games en deed twee keer mee aan de Europa Cup voor landenteams. De laatste jaren kampte ze met blessureleed (elleboog); ze onderging twee operaties. Opgeven was geen optie en die houding betaalde zich uit. In juni 2022 won de atlete van AV NOP zilver op het NK in Apeldoorn.

Femke Beuling (20-12-1999) - Emmeloord

Stond bekend als een supertalent. Meervoudig Nederlands kampioen bij de junioren op de supersprint en kortebaan, meervoudig winnares van de Viking Race. Haar topjaar was 2019. Beuling werd op het NK zesde op de 500 meter (senioren) en kroonde zich tot wereldkampioen (ook op de 500 meter, haar favoriete afstand) bij de junioren. In 2017 werd Beuling gekozen tot Sportvrouw van het Jaar.
Daarna werden de prestaties minder. Wetenschappelijk onderzoek wees uit, dat Femke Beuling lijdt aan een zwabbervoet, een neurologische aandoening. Beuling, arts in opleiding, zette een punt achter haar schaatscarrière en richt zich nu op een sportloopbaan in het wielrennen. In juni 2022 werd ze tot haar eigen verrassing zesde op het NK voor eliterenners op de VAM-berg.

Johan Hansma (11-6-1969) - Marknesse

Speelde 396 wedstrijden in het betaalde voetbal: zes seizoenen bij PEC Zwolle (eerste divisie) en elf seizoenen bij SC Heerenveen (eredivisie). De centrale verdediger was aanvoerder van Heerenveen in het seizoen 2000-2001, toen de Friezen in de Champions League speelden en thuis van Olympiakos Piraeus wonnen. Hansma werd twee keer tot Sportman van het Jaar gekozen.
Na zijn voetballoopbaan werd hij commercieel en technisch manager bij Heerenveen. In 2013 werd Hansma directeur bij voetbaladviesbureau Futuralis. Ook als zaakwaarnemer van onder andere Michel Vlap (FC Twente) en Bart Vriends (Sparta) was hij succesvol. Tegenwoordig is Hansma technisch manager van eerstedivisionist Almere City FC.

Céline van Gerner (1 december 1994) - Emmeloord

Deed mee aan twee Olympische Spelen. In Londen (2012) werd ze twaalfde in de meerkampfinale. Met een score van 57,632 punten werd ze de beste Nederlandse turnster ooit in de individuele meerkamp. In 2016 in Rio de Janeiro was Van Gerner lid van het Nederlandse vrouwenteam, dat geschiedenis schreef door in de teamfinale als zevende te eindigen.
Ze kampte tijdens haar 17-jarige turncarrière regelmatig met blessures. Het EK in Glasgow in 2018 was haar laatste wedstrijd op internationaal niveau. Met het team werd ze derde, op vloer eindigde ze individueel als vierde. Van Gerner baarde opzien door geschminkt als kat de arena te betreden. Een unicum. Ze werd maar liefst zes keer Sportvrouw van het Jaar.

Mireille Reitsma (31-5-1978) - Emmeloord

Vierde successen in het langebaanschaatsen en in het marathonschaatsen. Op de NK afstanden in 2008 behaalde Reitsma brons, waardoor ze aan wereldbekerwedstrijden in Kolomna en Hamar mocht meedoen. In Kolomna werd ze derde op de 5000 meter. Op het NK allround in 2003 reikte ze tot de vijfde plaats.
Op de marathon, zowel op kunst- als op natuurijs, kon Mireille Reitsma ook prima uit de voeten en pakte ze meerdere podiumplaatsen. Haar grootste triomfen vierde ze op natuurijs. Ze won in 2010 de klassiekers de Veluwemeertocht en de 100 van Eernewoude. Eenmaal werd ze tweede op het open NK op de Weissensee. Mireille Reitsma werd twee keer Sportvrouw van het Jaar.

Diederik Boer (24-9-1980) - Emmeloord

De betaald voetbalcarrière van de doelman beslaat maar liefst 19 jaar: 16 jaar PEC Zwolle, 3 jaar Ajax. Boer begon bij Flevo Boys en werd in 1995 gescout door PEC Zwolle. Hij maakte zijn debuut op 8 maart 2003 tegen Ajax. Vanaf het seizoen 2005-2006 kwam zijn loopbaan goed op gang. Negen seizoenen was Boer vaste doelman van PEC Zwolle, waarvan de laatste twee in de eredivisie.
Vanaf 2014 kwam Boer drie seizoenen uit voor Ajax, waar hij tweede doelman was. In het seizoen 2017-2018 keepte hij 33 wedstrijden in de eredivisie bij PEC Zwolle. Zijn grootste triomfen vierde hij in 2014 door met PEC de bekerfinale van Ajax te winnen met maar liefst 5-1. Later dat jaar wonnen de Zwollenaren ook de Johan Cruyff Schaal door landskampioen Ajax met 1-0 te verslaan. Diederik Boer werd drie keer gekozen tot Sportman van het Jaar.

Matheo Boxum (25-6-2009) - Emmeloord

Groot damtalent. Hij kreeg dammen met de paplepel ingegoten door vader Alex, met wie hij samen in het eerste team van Damkring Emmeloord speelt. Aan Matheo Boxum is de talentenstatus van het NOCNSF is toegekend: maandelijks trainen onder bondscoach Rik Keurentjes en assistent Alexander Baljakin, ex- jeugdwereldkampioen en oud-kampioen van de Sovjet-Unie en Nederland.
De erelijst van Matheo Boxum is indrukwekkend. In 2022 werd hij kampioen van Nederland (pupillen), werd hij tweede op het EK (zonder 1 partij te verliezen) regulier en pakte hij goud in de disciplines rapid en blitz en pakte hij twee keer brons en één keer zilver op het WK. Ook bij de welpen werd hij in diverse disciplines meerdere keren kampioen. Matheo Boxum werd twee keer gekozen tot Sporttalent van het Jaar.

Endy Semeleer (18-11-1995) – Emmeloord

Kickbokser van internationale klasse. Verbaasde eind 2017 de kickbokswereld en zichzelf door in Abu Dhabi een Enfusion-toernooi én 100.000 euro te winnen. De toen 21-jarige Semeleer versloeg in de finale wereldtopper Superbon Banchamek uit Thailand op punten. In 2018 pakte de Emmeloorder voor de eerste keer de wereldtitel van kickboksorganisatie Enfusion in de klasse tot 75 kg.
Dat kunststukje herhaalde hij in 2020 (klasse tot 72,5 kg) en 2021 (klasse tot 77 kg). Endy ‘Bad News’ Semeleer tekende in april 2021 bij Glory, de Champions League van het kickboksen. Ook bij Glory pakte hij de wereldtitel in 2022 door Alim Nabiyev uit Azerbeidzjan te verslaan in de klasse tot 77 kg. Endy Semeleer werd één keer gekozen tot Sportman van het Jaar.

Maaike Smit (07-08-1966) - Emmeloord

Maaike Smit heeft carrière gemaakt in het rolstoelbasketbal en -tennis. Ze studeerde aan de ALO in Groningen toen ze op 20-jarige leeftijd haar rug brak bij een skiongeluk, waarbij ze een dwarslaesie opliep. Als sporter met een lichamelijke beperking vierde Maaike Smit grote triomfen. Op de Paralympische Spelen in 1988 (Seoul) won ze met het rolstoelbasketbalteam brons, een prestatie die het team vier jaar later herhaalde. In 1989 wonnen de Nederlandse vrouwen de Europese titel. De spelen van Atlanta in 1996 vormden voor Smit het absolute hoogtepunt: individueel goud in het rolstoeltennis. Met Esther Vergeer veroverde Maaike Smit daarna in het dubbelspel nog twee keer olympisch goud. Maaike Smit werd drie keer gekozen tot Sportvrouw van het Jaar.

Henk Brugge (31-07-1977) – Emmeloord

De voetbaltrainer uit Emmeloord speelde dertien seizoenen in het eerste van Flevo Boys, waar hij uitgroeide tot aanvoerder en betrouwbare centrumverdediger. Nadat hij op 30-jarige leeftijd was gestopt, werd hij docent aan het VMBO van het Emelwerda College. Op aanraden van zijn coach Jan van Raalte ging Brugge ook een trainerscursus volgen. Dat was een uitstekende keuze. Henk Brugge begon bij PEC Zwolle, waar hij na enkele jaren werd benoemd tot hoofd opleidingen. Ook was Henk Brugge als assistent-trainer en analist betrokken bij het Nederlandse elftal O17, dat Europees kampioen werd in 2019 en op de WK in Brazilië als vierde eindigde. In 2022 werd de Emmeloorder benoemd tot trainer van Feyenoord O18.