Sportambassadeurs Noordoostpolder

Noordoostpolder is de bakermat van een aantal sporters, die het stuk voor stuk ver hebben geschopt. Ze zijn nationaal of zelfs internationaal bekend óf ze zijn op weg dat te worden; sommigen hebben hun loopbaan beëindigd. 

Eén ding hebben ze allemaal gemeen: ze zijn een voorbeeld voor alle sporters in en rond de Noordoostpolder. Ze inspireren, zijn rolmodel, maken ons trots. Ze  zijn onze sportambassadeurs.

Dani Visser (09-07-2001) – Emmeloord

Dani Visser is een bekende e-sporter. Hij is sinds 2018 lid van Team (Ruud) Gullit. In hetzelfde jaar won Visser, toen 17 jaar, in dienst van De Graafschap de eDivisie op de PlayStation 4. Het kampioenschap was een enorme stunt, die zijn doorbraak betekende. Nadat De Graafschap uit de eredivisie degradeerde, stapte Visser over naar AZ.

Internationaal timmert Dani Visser ook aan de weg. Hij was international van e-Oranje, kwalificeerde zich voor de e-Champions League en deed mee aan de FIFA World Cup. Op YouTube is Dani Visser een ster. Zijn kanaal telt 120.000 (!) volgers. Per week besteedt hij tientallen uren aan gamen en het bedenken en maken van content voor zijn YouTube-kanaal.

Corinne Nugter (28-3-1992) - Emmeloord

Zevenvoudig (van 2013 tot en met 2019) Nederlands kampioen discuswerpen en eenmaal nationaal kampioen kogelstoten indoor. Ze wierp de discus in 2018 in Heerhugowaard net over de 60 meter (60,02), haar persoonlijke record. In 2009 werd Nugter gekozen tot Sportvrouw van het Jaar van de gemeente Noordoostpolder.
Deed mee aan EK's en WK's (kwalificaties), was één keer van de partij op de Fanny Blankers-Koen Games en deed twee keer mee aan de Europa Cup voor landenteams. De laatste jaren kampte ze met blessureleed (elleboog); ze onderging twee operaties. Opgeven was geen optie en die houding betaalde zich uit. In juni 2022 won de atlete van AV NOP zilver op het NK in Apeldoorn.

Femke Beuling (20-12-1999) - Emmeloord

Beuling stond bekend als superschaatstalent. Meervoudig Nederlands kampioen bij de junioren op de supersprint en kortebaan, meervoudig winnares van de Viking Race. Haar topjaar was 2019: zesde op het NK op de 500 meter (senioren) en wereldkampioen op de 500 meter bij de junioren. In 2017 werd Beuling gekozen tot Sportvrouw van het Jaar.
Na 2019 werden de prestaties minder. Wetenschappelijk onderzoek wees uit, dat Femke Beuling lijdt aan een zwabbervoet, een neurologische aandoening. Beuling, arts in opleiding, zette een punt achter haar schaatscarrière en is nu wielrenner. In juni 2022 werd ze tot haar eigen verrassing zesde op het NK voor eliterenners op de VAM-berg. In mei 2023 reed ze de Vuelta Feminina uit.

Johan Hansma (11-6-1969) - Marknesse

Speelde 396 wedstrijden in het betaalde voetbal: zes seizoenen bij PEC Zwolle (eerste divisie) en elf seizoenen bij SC Heerenveen (eredivisie). De centrale verdediger was aanvoerder van Heerenveen in het seizoen 2000-2001, toen de Friezen in de Champions League speelden en thuis van Olympiakos Piraeus wonnen. Hansma werd twee keer tot Sportman van het Jaar gekozen.
Na zijn voetballoopbaan werd hij commercieel en technisch manager bij Heerenveen. In 2013 werd Hansma directeur bij voetbaladviesbureau Futuralis. Ook als zaakwaarnemer van onder andere Michel Vlap (FC Twente) en Bart Vriends (Sparta) was hij succesvol. Tegenwoordig is Hansma technisch manager van Almere City FC, dat in 2023 voor het eerst naar de eredivisie promoveerde.

Céline van Gerner (1 december 1994) - Emmeloord

Deed mee aan twee Olympische Spelen. In Londen (2012) werd ze twaalfde in de meerkampfinale. Met een score van 57,632 punten werd ze de beste Nederlandse turnster ooit in de individuele meerkamp. In 2016 in Rio de Janeiro was Van Gerner lid van het Nederlandse vrouwenteam, dat geschiedenis schreef door in de teamfinale als zevende te eindigen.
Ze kampte tijdens haar 17-jarige turncarrière regelmatig met blessures. Het EK in Glasgow in 2018 was haar laatste wedstrijd op internationaal niveau. Met het team werd ze derde, op vloer eindigde ze individueel als vierde. Van Gerner baarde opzien door geschminkt als kat de arena te betreden. Een unicum. Ze werd maar liefst zes keer Sportvrouw van het Jaar.

Mireille Reitsma (31-5-1978) - Emmeloord

Vierde successen in het langebaanschaatsen en in het marathonschaatsen. Op de NK afstanden in 2008 behaalde Reitsma brons, waardoor ze aan wereldbekerwedstrijden in Kolomna en Hamar mocht meedoen. In Kolomna werd ze derde op de 5000 meter. Op het NK allround in 2003 reikte ze tot de vijfde plaats.
Op de marathon, zowel op kunst- als op natuurijs, kon Mireille Reitsma ook prima uit de voeten en pakte ze meerdere podiumplaatsen. Haar grootste triomfen vierde ze op natuurijs. Ze won in 2010 de klassiekers de Veluwemeertocht en de 100 van Eernewoude. Eenmaal werd ze tweede op het open NK op de Weissensee. Mireille Reitsma werd twee keer Sportvrouw van het Jaar.

Diederik Boer (24-9-1980) - Emmeloord

De betaald voetbalcarrière van de doelman beslaat maar liefst 19 jaar: 16 jaar PEC Zwolle, 3 jaar Ajax. Boer begon bij Flevo Boys en werd in 1995 gescout door PEC Zwolle. Hij maakte zijn debuut op 8 maart 2003 tegen Ajax. Vanaf het seizoen 2005-2006 kwam zijn loopbaan goed op gang. Negen seizoenen was Boer vaste doelman van PEC Zwolle, waarvan de laatste twee in de eredivisie.
Vanaf 2014 kwam Boer drie seizoenen uit voor Ajax, waar hij tweede doelman was. In het seizoen 2017-2018 keepte hij 33 wedstrijden in de eredivisie bij PEC Zwolle. Zijn grootste triomfen vierde hij in 2014 door met PEC de bekerfinale van Ajax te winnen met maar liefst 5-1. Later dat jaar wonnen de Zwollenaren ook de Johan Cruyff Schaal door landskampioen Ajax met 1-0 te verslaan. Diederik Boer werd drie keer gekozen tot Sportman van het Jaar.

Matheo Boxum (25-6-2009) - Emmeloord

Groot damtalent. Kreeg dammen met de paplepel ingegoten door vader Alex. Matheo Boxum heeft de talentenstatus van het NOC*NSF: hij traint maandelijks onder leiding van bondscoach Rik Keurentjes en assistent Alexander Baljakin, ex- jeugdwereldkampioen en oud-kampioen van de Sovjet-Unie en Nederland.
De erelijst van Matheo Boxum is indrukwekkend: 2022 - Nederlands kampioen (pupillen), tweede op het EK (zonder 1 partij te verliezen) regulier en goud in de disciplines rapid en blitz en twee keer brons en één keer zilver op het WK. Ook bij de welpen werd hij in diverse disciplines meerdere keren kampioen. Bij de aspiranten pakte Boxum in 2023 de Europese en wereldtitel en veroverde hij in het rapid en blitz drie keer goud en één keer zilver. Twee keer was hij Sporttalent van het Jaar.

Endy Semeleer (18-11-1995) – Emmeloord

Kickbokser van internationale klasse. Verbaasde eind 2017 de kickbokswereld en zichzelf door in Abu Dhabi een Enfusion-toernooi én 100.000 euro te winnen. De toen 21-jarige Semeleer versloeg in de finale wereldtopper Superbon Banchamek uit Thailand op punten. In 2018 pakte de Emmeloorder voor de eerste keer de wereldtitel van kickboksorganisatie Enfusion in de klasse tot 75 kg.
Dat kunststukje herhaalde hij in 2020 (klasse tot 72,5 kg) en 2021 (klasse tot 77 kg). Endy ‘Bad News’ Semeleer tekende in april 2021 bij Glory, de Champions League van het kickboksen. Bij Glory heerst de Emmeloorder in het weltergewicht. Tot drie keer toe veroverde hij de wereldtitel. Endy Semeleer werd twee keer gekozen tot Sportman van het Jaar.

Maaike Smit (07-08-1966) - Emmeloord

Maaike Smit heeft carrière gemaakt in het rolstoelbasketbal en -tennis. Ze studeerde aan de ALO in Groningen toen ze op 20-jarige leeftijd haar rug brak bij een skiongeluk, waarbij ze een dwarslaesie opliep. Als sporter met een lichamelijke beperking vierde Maaike Smit grote triomfen. Op de Paralympische Spelen in 1988 (Seoul) won ze met het rolstoelbasketbalteam brons, een prestatie die het team vier jaar later herhaalde. In 1989 wonnen de Nederlandse vrouwen de Europese titel. De spelen van Atlanta in 1996 vormden voor Smit het absolute hoogtepunt: individueel goud in het rolstoeltennis. Met Esther Vergeer veroverde Maaike Smit daarna in het dubbelspel nog twee keer olympisch goud. Maaike Smit werd drie keer gekozen tot Sportvrouw van het Jaar.

Henk Brugge (31-07-1977) – Emmeloord

De voetbaltrainer uit Emmeloord speelde dertien seizoenen in het eerste van Flevo Boys, waar hij uitgroeide tot aanvoerder en betrouwbare centrumverdediger. Nadat hij op 30-jarige leeftijd was gestopt, werd hij docent aan het VMBO van het Emelwerda College. Op aanraden van zijn coach Jan van Raalte ging Brugge een trainerscursus volgen.
Henk Brugge begon bij PEC Zwolle, waar hij na een paar jaar werd benoemd tot hoofd opleidingen. Ook was Henk Brugge als assistent-trainer en analist betrokken bij het Nederlandse elftal O17 (Europees kampioen in 2019 en vierde op het WK in Brazilië). In 2022 werd de Emmeloorder benoemd tot trainer van Feyenoord O18. In 2023 werd Brugge assistent-trainer van SC Heerenveen.