Glory-wereldkampioen in het weltergewicht: de parel aan de kroon van kickbokser Endy Semeleer. ‘Ik heb van mijn hobby m’n werk gemaakt. Ik kan leven van het kickboksen, werken naast mijn sport is financieel niet nodig.’ Toch heeft het sportieve succes geen ander mens van hem gemaakt: ‘Behalve een goede sporter wil ik ook een goed mens zijn.’
Bonn was in november de plaats waar de 27-jarige Emmeloorder het voorlopige hoogtepunt in zijn tot nu toe glanzende carrière beleefde: al in zijn tweede gevecht voor Glory versloeg Semeleer Alim Nabiyev uit Azerbeidzjan op punten. Zijn eerste partij, in september tegen de Zwitser Shkodran Veseli, had hij op technisch knock-out gewonnen. ‘Dat titelgevecht was wel een risico’, zegt Semeleer. ‘Voor hetzelfde geld verlies ik en zegt Glory, dat ik daarna moet vechten tegen een pipo, die niemand kent. Het was een heel grote stap, zo’n partij tegen een ervaren jongen. Maar wij houden ervan risico’s te nemen en daarom hebben we ingestemd met het titelgevecht.’
Samenwerking en vriendschap
‘Wij’, dat zijn Endy Semeleer en Boy van Veen, een twee-eenheid. Van Veen (38) is ex-eigenaar van Budocentrum Emmeloord en trainer, coach én beste vriend van Endy ‘Bad News’ Semeleer. Dat Van Veen nu in Spanje woont, vormt geen enkel beletsel voor de samenwerking en vriendschap. De twee hebben veel appcontact en richting een gevecht verblijft Semeleer weken bij Van Veen in huis. ‘Cardio doe ik bij Basic Gym en ik boks bij Challenger Gym op Urk. Daar train ik met jongens uit de A-klasse. Ik weet precies wat ik moet doen. Natuurlijk mis ik Boy, maar als ik in Spanje ben, halen we het gemis lekker in. Hij is gewoon bij de wedstrijden, dus eigenlijk is alles hetzelfde gebleven.’
‘Hij is heel kritisch op zichzelf’, zei Boy van Veen in 2017 over Endy Semeleer in De Stentor. Dat is in vijf jaar tijd niet veranderd. Dat Semeleer na zijn overstap van Enfusion naar het grotere Glory al in zijn tweede partij om de wereldtitel mocht vechten en won, is bijzonder. Toch was de polderkickbokser niet tevreden. ‘Geen goede partij, wel een goede afloop. Het kwam er niet lekker uit, balen. Veel mensen kijken alleen naar de uitslag, maar ik wil ook een mooi gevecht neerzetten voor mijn fans. Het voelde niet oké. Ik had de fans meer moeten geven.’ Semeleer heeft een contract voor drie jaar bij Glory, dus genoeg kansen om revanche op zichzelf te nemen.
Status als wereldkampioen
Te beginnen voor mei volgend jaar, want ook dat staat in zijn driejarige contract. Na de feestdagen is het tijd om vooruit te kijken naar het derde Glory-gevecht. Semeleer heeft nog geen idee wie dan zijn tegenstander is. Hij denkt, dat zijn nieuwe status als wereldkampioen ervoor zorgt, dat de kans op een aansprekende tegenstander groter is. ‘Dat is het mooie van sport: zo’n positie moet je verdienen. Maar de volgende tegenstander krijgt dezelfde Endy tegenover zich als bij Enfusion. Ik ben niets veranderd.’ De fulltime kickbokser kijkt niet te ver vooruit. ‘Ik wil in ieder geval mijn titel een paar keer verdedigen, verschillende uitdagers verslaan.’
Om daarin te slagen, zal Endy Semeleer weer een beroep doen op zijn misschien wel grootste talent: leergierigheid. ‘Het kan altijd beter, ik wíl altijd het beste eruit halen. Ik heb altijd zin om te trainen, al vanaf dat ik begon met kickboksen, op mijn vijftiende. Natuurlijk helpt het ook als je talent hebt.’ In de loop van de eerste maanden van 2023 zal Semeleer weer lang in huize Van Veen, die in de buurt van Alicante woont, verblijven. ‘Niet alles draait om werk als ik daar ben. Er is ook tijd voor gezelligheid en vriendschap, alleen níet tijdens de training. Dan maakt ie me kapot. Daarna lachen we samen weer.’
Netjes en sociaal zijn
Behalve Boy van Veen zorgen ook de moeder van Endy en zijn vrienden ervoor, dat de kampioen met beide benen op de grond blijft. ‘Ik wil behalve een goede sporter ook een goed mens zijn, netjes en sociaal. Dat heb ik van huis uit meegekregen.’ Als hij in de supermarkt wordt aangesproken, omdat iemand hem herkent van het kickboksen, heeft Semeleer altijd een vriendelijk woord klaar. ‘Als ik me niet netjes gedraag, krijg ik klappen van mijn moeder, ha, ha. Ook de jongens om mij heen en mijn management helpen me daar mee. Zij zeggen, als ze iets niet bevalt: doe normaal! Ze geven me een schop onder m’n reet als ik dat verdien.’
De komende jaren zullen voor Endy Semeleer nog in het teken staan van kickboksen. Misschien dat ie een baantje erbij zoekt om wat meer om handen te hebben. En daarna? Concrete plannen zijn er nog niet, maar stiekem droomt de oud-patatbakker van een verdere samenwerking met boezemvriend Boy van Veen. ‘Ik denk eraan om Boy te gaan helpen met de trainingskampen kickboksen, die hij wil organiseren. Misschien wordt dat zo groot, dat we de kampen met z’n tweeën kunnen gaan runnen.’